USTAWA O RACHUNKOWOŚCI
Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych regulują przepisy Ustawy z dnia 29 września 1994 r. zawarte w Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591 z późniejszymi zmianami w rozporządzeniach.
Została sporządzona w celu właściwego prowadzenia rachunkowości zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi standardami rachunkowości. Często nazywana jest polskim prawem bilansowym i była w ostatnich latach wielokrotnie nowelizowana.
Ustawa określa zasady rachunkowości oraz tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów.
Przedstawia również zasady wykonywania działalności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Na mocy niniejszej ustawy prowadzi się tzw. politykę rachunkowości, przez którą rozumie się wybran i stosowane przez jednostkę rozwiązania dopuszczone ustawą.
Przepisy Ustawy stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terenie Polski następujących podmiotów prawnych:
- spółek handlowych i spółek cywilnych z wyjątkiem spółek Skarbu Państwa i NBP
- osób fizycznych, spółek cywilnych prowadzonych przez osoby fizyczne, spółek jawnych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych
- jednostek działających na podstawie Prawa Bankowego
- jednostek i zakładów budżetowych, ich gospodarstw pomocniczych, funduszy celowych, które działają w gminach powiatach i województwach
- osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych
- innych jednostek, jeśli otrzymują na realizację zadań subwencję z budżetu państwa